قسمت نشد ببینمت خدانگهداری کنم
فرصت نشد بمونمو از تو نگهداری کنم
گفتم اگه ببیمنت دل کندنم سخت برام
اگه یه وقت بگی نرو رفتن پر از درد برام
گفتم صداتو نشنوم ندیده از پیشت برم
پشت سرم زاری نکن چی کار کنم مسافرم
من میرم ولی باز تو بدون همیشه یاد تواز
خاطر من فراموش نمیشه گل من خوب میدونی
بی تو تک و تنهام عزیزم اگه تو نباشی میمیرم
سهم من از تو دوری تو لحظه های بی کسیم
قشنگی قسمت ماست که ما به هم نمیرسیم
من میرم ولی باز تو بدون همیشه یاد تو از
خاطر من فراموش نمیشه گل من خوب میدونی
بی تو تک و تنهام عزیزم اگه تو نباشی میمیرم
همیشه زنده میمونم با یه آرزو خاطره هام
منو ببخش اگه بازم اشکهام چکید رو نامه هام
دیگه تموم شد فرصتها خاطره هام پیشت باشه
تموم خاطره ات خوش خدا نگهدارت باشه
امید جانم ز سفر باز آمد
شکر دهانم ز سفر باز آمد
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
چو غنچه سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم باز آمد
ز سفر غمخوارم باز آمد
همچنان که عاقبت،
پس از همه شب بدمد سحر ناگهان نگار من ،
چنان مه نو آمد از سفر
من هم ، پس از آن دوری
بعد از ، غم مهجوری
یک شاخه گل بردم به برش
دیدم ، که نگار من
سرخوش ، زکنار من
بگذشت و ببر
یار
دگرش
وای از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
گل که شهره شد به بی وفایی
ز دیدن چنین جدایی
زغصه پاره پیرهن بود
*********************************
آهنگ : علی تجویدی
سراینده : رحیم معینی کرمانشاهی
خواننده: بانو دلکش
دستگاه : بیات ترک
سال اجرا : 1337 ، 1339